Getest: Volkswagen Caddy

Met de nieuwe generatie van de Caddy richt Volkswagen zich vooral tot gezinnen met kinderen die mobiliteit en ruimte willen combineren. Daarmee wil VW  weerwerk bieden tegen de hegemonie van de Renault Kangoo en de Citroën Berlingo in al zijn merkvarianten.     

Ruim aanbod

Een Volkswagen Caddy is niet zo maar één model. Er zijn de bestelwagenversies die geliefd zijn bij ondernemers gaande van tegelleggers tot traiteurs. Maar wij houden het bij de bestelbreaks of de ludospaces zoals dat zo mooi heet. In een eerste fase komen de uitvoeringen met gewone wielbasis tot bij de VW-dealer. Tegen het einde van het jaar worden die aangevuld met de VW Caddy Maxi die zich onderscheidt door zijn langere wielbasis, extra koetswerklengte en zeven zitplaatsen. De ‘gewone’ Volkswagen Caddy van deze test meet precies 4,5 meter, telt standaard twee zijdelingse schuifdeuren, heeft vijf echte zitplaatsen –als optie zelfs zeven- in combinatie met een koffervolume van 1.213 liter, heeft in al zijn uitvoeringen standaard zes versnellingen en is verkrijgbaar met vier verschillende motoren. Drie daarvan zijn 2,0-liter diesels met een vermogen van 55 kW/75 pk, 75 kW/102 pk of 90/122 pk. De lichtste motor lijkt ons geen aanrader en is enkel in de basisversie verkrijgbaar terwijl de krachtigste, zo je dat wil, met vierwielaandrijving leverbaar is. Als alternatief is er de 1,5-liter benzine met 84 kw/114 pk en dat was meteen de viercilinder die bij ons tussen de voorwielen stak.

Het is lovenswaardig dat de Caddy standaard beschikt over airco, cruise control, een noodrem met voetganger- en fietserdetectie en rijstrookbewaking.

Alle opties

Onze testauto kwam er in zijn topversie (Style) en met nog een hele reeks opties daar boven op zoals onder meer een panoramisch dak en een zelfschakelende DSG-versnellingsbak die je kuitspieren spaart in de file. VW gaat er prat op dat voor de nieuwe VW Caddy 19 rijhulpmiddelen beschikbaar zijn. Dat klinkt mooi maar meteen moeten we daarbij vermelden dat de meeste, zoals onder meer parkeersensoren, enkel verkrijgbaar zijn op de beter aangeklede versies al dan niet als optie. Dat optiebeleid is trouwens een negatief punt. Voor alle koetswerkkleuren, behalve wit, moet je extra in de portefeuille graaien. Wel standaard -en dat is dan weer lovenswaardig- zijn een airco, een cruise control, een noodrem met voetganger- en fietserdetectie en rijstrookbewaking.

Rijden maar

Onze testauto was goed ‘aangekleed’ met onder meer een ‘Innovision Cockpit’ wat betekent dat de digitale tellerpartij aansluit op het centraal geplaatste aanraakscherm en daarmee als het ware één geheel vormt. Even denk je dat je in de nieuwste Golf zit en dat geeft alleszins een bijzonder bijdetijds gevoel. Als we het even functioneel bekijken, dan vinden we de bediening van de lichten uitstekend. In tegenstelling tot bij vele concurrenten staan de toetsen niet onderaan het dashboard weggemoffeld maar staan ze in het gezichtsveld. Minder geslaagd, en eigenlijk voor herziening vatbaar, is de volumeregeling van de audio die gebeurt door moeilijk te bedienen aanraakknoppen die niet eens verlicht zijn ’s avonds. Wat is er mis met een makkelijk te vinden draaiknop?

Het rijden zelf verloopt bijzonder vlot en soepel en dat heeft alles te maken met de combinatie van de DSG en de uitstekende 1,5-liter motor die stil maar overtuigend zijn werk doet. Achteraan is een starre as gemonteerd en dat vertolkt zich in een gebrek aan veersouplesse wat je merkt bij abrupte oneffenheden en verkeersdrempels. Door de hoge koets is de VW Caddy ook wel behoorlijk gevoelig voor zijwind. Dat een ludospace niet meteen door de lucht klieft, merk je ook aan het verbruik. Met een gemiddelde van 7,2 l/100 km is hij geen slokkop maar zuinig kun je hem toch ook niet noemen. Hij verstookt makkelijk 1l/100 km meer dan bijvoorbeeld een Golf.