De Morris FG/S200, Brits maatwerk voor smalle steegjes

In België rijdt er nog maar één exemplaar van de Morris FG/S200 rond. En die unieke vrachtwagen is van Jean Paul.

Instant klik

“Voor ik hem kocht, had ik nog nooit van dit model gehoord. Dit exemplaar werd in 1961 aan een witloofboer uit Loonbeek geleverd, maar is uiteindelijk bij een verzamelaar beland. Ik zag hem in de hoek van een oude loods staan en wist meteen: die moet ik hebben. Ik koop al mijn oldtimers op buikgevoel; er moet een klik zijn. Ik zie zo’n aankoop niet als investering voor later. Als ik er eentje koop, dan is het de bedoeling dat die in mijn collectie blijft.”

Doordacht ontwerp

“Deze vrachtwagen werd op maat gemaakt voor de smalle straten van Britse steden. Zo dienen de twee ruitjes onderaan om de borduren en de trapjes aan de huizen beter op te merken. De deuren zijn heel klein en krijg je zelfs in de smalste steegjes open. Omdat de laadbak smaller is dan de neus en zich schuin achter de cabine bevindt, kun je de laadklep altijd langs de zijkant bereiken, zelfs wanneer je dicht tegen een muur of gevel staat. Het is een heel doordacht ontwerp.”

Deze vrachtwagen werd op maat gemaakt voor de smalle straten van Britse steden.

Onvindbare ruiten

“Ik heb deze Morris samen met m’n broer gerestaureerd. Wisselstukken voor de buitenkant zijn onvindbaar. Die moet je zelf (laten) maken. Mechanische stukken zijn gemakkelijker te krijgen. Ik maak me vooral zorgen om de voorruit en de twee kleine ruiten. Meerdere glasbedrijven lieten me al weten dat ze zoiets niet kunnen maken. Als er ooit een steentje tegen vliegt en ze barst, dan heb ik een probleem.”

Net een sauna

“Nu maak ik voornamelijk oldtimerritten. Hiermee doe je geen boodschappen. Deze Morris heeft geen stuur- en rembekrachtiging en de zeteltjes zijn te klein voor mijn postuur. De kap over de motor in de cabine is niet geïsoleerd. De warmte komt zo binnen. Aangenaam in de winter, maar in de zomer is het een sauna. Verder staan de rem en het gaspedaal omgedraaid. Je moet dus bij de pinken zijn om hem te besturen. Kortom, ermee rijden doe ik uit liefde voor de oldtimer, niet voor het comfort.”

Lees meer

Wil je nog prachtige verhalen over oldtimers lezen? Klik dan hier voor meer reportages uit deze reeks.