Jaren geleden verkocht Guy zijn allereerste motor. Iets waar hij altijd spijt van heeft gehad. Maar onlangs kocht hij dezelfde motor opnieuw en zette zo zijn beslissing weer recht.
Beloofd is beloofd
“Mijn grootmoeder had me beloofd dat ze me geld zou lenen voor een motor als ik geslaagd was voor m’n studies. Zij verwachtte dat ik met een kleine brommer zou afkomen, maar ik viel voor de Norton Commando Interstate 850. Mijn vader was even boos op haar, omdat hij er als jonge kerel geen mocht kopen. Ze heeft er nooit opgezeten, maar vond het altijd fijn als ze me hoorde aankomen met m’n lawaaierige Norton.”
Heimwee
“Het cliché over Engelse motoren uit die tijd klopt: er mankeert altijd wel iets aan. Toch had ik er goede herinneringen aan. Tijdens mijn legerdienst in Duitsland zoefde ik er heerlijk mee over de Autobahn. Ik ging opnieuw op zoek naar een Norton, en vond er vrij snel eentje uit 1975, identiek aan mijn oud exemplaar, op de kleur na. Hij komt zelfs uit dezelfde garage. Ik doe hem nooit meer weg. Ik vernam van de verkoper dat hij nu al veel spijt heeft dat hij hem verkocht heeft.”
Tijdens mijn legerdienst in Duitsland zoefde ik er heerlijk mee over de Autobahn.
Sluimerend verlangen
“Het motorvirus bestaat echt. Eens je het hebt, geraak je er niet meer van af. De jaren waarin ik geen motor had, bleef het verlangen sluimeren. Je ziet meer, je ruikt alles. De Cap Gris-Nez met de motor is een heel andere ervaring dan met de auto. Een Norton davert, rammelt, heeft weinig remkracht en geen ABS. Dat is helemaal anders rijden dat met een moderne motor. Je moet je aanpassen. Maar ik heb sowieso een defensieve rijstijl. Als ik een auto uit een straat zie komen, dan hou ik me altijd in. In fout of niet, bij een ongeval ben je als motorrijder altijd de zwakste.”
Het geluid
“Ik kan moeilijk zeggen waarom ik mijn Norton mooi vind. Het gaat ‘m vooral om het geluid. Andere motards zullen beamen dat het geluid alles doet. Ik rijd het liefst alleen of met m’n vrouw achterop. Ik heb een paar keer met groepen gereden, maar dat doe ik nooit meer. Levensgevaarlijk, vind ik dat. Door het rekeffect moeten de achtersten soms halsbrekende toeren uithalen om stevig te remmen of hard op te trekken om te kunnen aansluiten.”
