Mijn auto mag geen museumstuk worden. Hij moet zo veel mogelijk rijden.
Jubileum
“Mijn Flavia werd vijftig op 1 april. Zelf heb ik hem al 28 jaar. Ik kocht hem gerestaureerd en kon er meteen mee rijden. Het is een cabrio, maar wel eentje met vier plaatsen. Ook de kinderen hebben er dus plezier aan gehad. Door het dagelijkse gebruik heeft hij krassen en kleine deukjes, maar dat vind ik niet erg. Het belangrijkste is dat hij rijdt. Een jaar of tien geleden heb ik hem weer helemaal in orde gebracht. Binnenkort wil ik dat opnieuw doen, maar in de tussentijd mag het geen museumstuk worden. Hij moet zo veel mogelijk rijden.”
Delta
“Lancia was geen jeugdliefde. Mijn ouders hebben nooit een auto gehad, dus ik ben pas later via een vriend in contact gekomen met Lancia. In de jaren 80 kocht ik mijn eerste exemplaar, een Delta. Daarna ben ik bij Lancia blijven plakken en heb ik veel over de geschiedenis van het merk geleerd.”
Eerst kocht in een Delta, daarna ben ik bij het merk blijven plakken.
Ik ben geen sportieve rijder, maar een beetje pit mag wel.
Wegenkaart
“Lancia’s zijn altijd al iets vinniger dan de doorsneewagen geweest. Ik ben geen sportieve rijder, maar een beetje pit mag wel. Toch vermijd ik de snelweg. Dat is simpelweg niet leuk. Ik organiseer rally’s en ken dus veel mooie routes. Ik rijd trouwens altijd zonder gps en gebruik een wegenkaart, zelfs wanneer ik met de Lancia naar Italië rijd. Dat geeft me het gevoel dat ik echt onderweg ben. Je weet veel beter waar je zit en kijkt verder vooruit.”
Het chauvinisme bij de Italianen lijkt wat verdwenen.
Bella macchina
“Ik heb het gevoel dat Italianen hun geschiedenis niet in ere willen houden. Twintig jaar geleden zag je in Italië bijna alleen maar Italiaanse merken. Nu komt amper een fractie uit eigen land. Wanneer ik in België met de Lancia aan een Italiaans restaurant arriveer, dan staan ze er allemaal meteen rond en roepen ze “bella macchina”. Maar achter de hoek staat hun BMW of Audi te wachten. Het chauvinisme lijkt wat verdwenen. De Lancia-club in Engeland, waar het merk al 25 jaar van de markt is verdwenen, heeft veel meer leden dan de Italiaanse club. Dat zegt genoeg, toch? Lancia heeft nog maar één model, dus mijn volgende nieuwe auto zal noodgedwongen van een ander merk zijn. De ziel is uit de wagens. Maar dat is niet alleen bij Lancia zo. De merken zijn in handen van financiers en marketeers, en niet meer van mensen met liefde voor auto’s. Dat voel je.”
Steekkaart eigenaar
Naam: |
Eduard De Landtsheer |
Woonplaats: |
Sterrebeek |
Leeftijd: |
58 |
Eerste wagen: |
Simca 1100 |
Huidige wagen: |
Lancia Delta |
Droomwagen: |
Lancia Aurelia B24 |
