Wist je dat de kleur van een auto niet alleen de tijdsgeest weergeeft maar ook iets kan vertellen over zijn eigenaar en zelfs de kans op een verkeersongeval kan voorspellen?
Toyota-klanten zijn beredeneerd, Citroën-kopers hebben vooral praktische noden en BMW-rijders kicken op status. Tot zover de bekende stereotypen. Maar wist je dat de kleurkeuze van een auto pas echt interessante inzichten kan opleveren?
Stelling 1: Autokleuren zijn even onderhevig aan modegrillen als kledij
Auto-ontwerpers geven grif toe dat ze met dezelfde moodboards als couturiers werken om het straatbeeld van morgen in kaart te brengen. En net als in de fashionwereld komen de autodesigners tijdens de grote salons met min of meer dezelfde tinten op de proppen. Twee jaar geleden was de modekleur witgrijs, vorig jaar eerder groen en dit jaar hoogstwaarschijnlijk weer blauw.
Stelling 2: De populariteit van kleuren verschilt van continent tot continent en van land tot land
Azië staat bekend om zijn expressieve kleurkeuzes, met felgeel en knaloranje als courante voorbeelden. Amerika gaat daar voor een stuk in mee, terwijl Europa duidelijk bravere kleuren kiest. Wel zit er een verschil tussen het noorden en het zuiden van Europa. In Italië, Spanje en Portugal moeten donkere kleuren het steevast afleggen tegen blekere tinten, omdat die de warmte beter afstoten.
Stelling 3: In België primeren de grijstinten door onze bedrijfswagencultuur
Leasemaatschappijen volgen het principe dat een anonieme kleur makkelijker door te verkopen valt dan een opvallende. Daarmee hopen de verhuurfirma’s de restwaardes van hun vloot te optimaliseren. Particuliere klanten staan meestal niet stil bij de impact die hun kleurkeuze op het waardeverlies van hun auto kan hebben, en maar goed ook. Anders zou het Belgische wagenpark er echt uitzien als een slechte remake van ‘50 tinten grijs’.
Stelling 4: De kleur van een auto vertelt ook iets over zijn eigenaar
Bij de eigenaars is er volgens psychologen iets gelijkaardigs aan de hand: wie een knalrode auto koopt, is doorgaans veel uitbundiger dan wie een grijstint verkiest. Toch hoeven monochrome kleuren volgens dezelfde school geen vloek te zijn. Bezitters van zwarte auto’s opteren misschien wel voor het understatement, ze getuigen nog altijd van een zekere stijl. Wie voor zilver gaat, komt dan weer betrouwbaar en praktisch over, vermits die kleur het beste aan vuil weerstaat.
Jaarlijks publiceren verzekeraars lijstjes met autokleuren die het vaakst bij ongevallen betrokken zijn.
Stelling 5: Sommige autokleuren zijn frequenter bij ongevallen betrokken
Grote verzekeringsmaatschappijen publiceren jaarlijks lijstjes met kleuren die het vaakst bij ongevallen betrokken zijn. Dat zwarte auto’s ’s nachts minder opvallen, is logisch. Toch staan ook grijs, bruin en crèmekleur courant in de ongevallen top 5. Af en toe duikt er ook een gekke kleur zoals roze op in de statistieken, wellicht omdat die tint andere weggebruikers te sterk afleidt.
Stelling 6: Bepaalde tinten worden door verzekeraars als veiliger aanzien
Verrassend genoeg geldt het omgekeerde niet voor felgeel of knaloranje – omdat bestuurders van dergelijke auto’s er vaak een dynamische rijstijl op nahouden – maar wel voor zilver. Witte en rode auto’s scoren tegen alle verwachtingen in gemiddeld, hoewel die ’s nachts beter zichtbaar zijn dan pakweg grijze exemplaren die het ongeveer even goed doen. Frappant is wel dat de statistieken door de jaren heen variëren. Dat komt waarschijnlijk omdat kopers bepaalde kleuren gaan mijden als bekend wordt dat ze vaak bij ongevallen betrokken zijn.
Met een korrel zout
Het spreekt voor zich dat al het voorgaande in de juiste context en bovendien samen met andere factoren gezien moet worden. Het rijgedrag van de bestuurder speelt bijvoorbeeld een veel belangrijkere rol in de ongevallenstatistieken dan de kleur van het voertuig, net als de verkeerswaardigheid van de auto en de staat van de weginfrastructuur. Desalniettemin zou iedereen baat hebben bij een kleurrijker Belgisch wagenpark. Slenter maar eens door een Italiaanse grootstad, waar de variëteit aan autotinten letterlijk het straatbeeld kleurt. Mochten we dat spectrum zelfs maar gedeeltelijk naar ons Belgenlandje kunnen overhevelen, dan zouden de donkere maanden er automatisch een stuk vrolijker uitzien.
