Het verhaal achter 7 muzikale steden

Je hebt het als stad pas echt gemaakt als je bezongen wordt in een lied. Het verhaal achter zeven steden die muzikaal werden vereeuwigd.

Barcelona – Freddie Mercury en Montserrat Caballé

Als inwoonster van Barcelona werd operazangeres Montserrat Caballé gevraagd om een nummer te maken voor de Olympische Spelen in 1992. Daarvoor ging ze de samenwerking aan met Freddie Mercury, de zanger van Queen, die eerder op de  Spaanse televisie had laten vallen dat hij graag eens wilde samenwerken met Montserrat Caballé. Hun eerste ontmoeting vond dan ook plaats in de Catalaanse hoofdstad. Hoewel het duo het nummer wel samen kon zingen in Barcelona op een festival in 1988, is het niet gelukt om het nummer samen te brengen op de openingsceremonie van de Olympische Spelen in 1992. Freddie Mercury stierf namelijk een jaar eerder.

Amsterdam – Jacques Brel

Hoewel Jacques Brel niet meteen een zwak had voor de Nederlandse hoofdstad, had hij wel een voorliefde voor boten. Om het leven van noeste zeelieden te bezingen, koos hij een havenstad waar matrozen tijdens hun vakantie de bloemetjes konden buiten zetten. De Nederlanders mogen dan wel bijzonder trots zijn op het feit dat een grootheid als Jacques Brel Amsterdam uitkoos, toch had Brel eigenlijk Antwerpen in gedachten. Maar omdat Anvers niet de juiste cadans had, werd het Amsterdam. Liedjes over steden ontstaan dus soms gewoon ook omdat het goed klinkt, niet omdat de artiest in kwestie er een band mee heeft.

Zoutelande – BLØF en Geike Arnaert

‘Zoutelande’ is een cover van een nummer van de Duitse zanger Axel Bosse. Hij zocht een troosteloze plek, waar niet veel te beleven valt, maar waar hij toch graag is omdat zijn geliefde er bij hem is. Voor de Duitse versie viel de keuze op Frankfurt Oder. Op zich is het dus niet zo’n compliment voor Zoutelande dat BLØF die locatie koos voor hun versie. Door de ligging aan zee en het pittoreske beeld van een oud strandhuis is de setting echter helemaal anders dan een saaie Duitse stad met inspiratieloze hoogbouw. Daardoor wordt Zoutelande niet als een troosteloze bestemming ervaren, maar eerder als een romantische plaats om van de dagelijkse stress te ontsnappen. Het nummer werd een monsterhit in Nederland en België en legde het toerisme in de Zeeuwse badplaats geen windeieren. Sommige mensen gaan op zoek naar het oude strandhuis uit het nummer en denken dat de groep daarmee één van de strandbars bedoelt. Dat klopt niet. Een strandhuis is wat wij kennen als een strandcabine. Alleen zijn die in Nederland soms groter en kun je erin verblijven.

Viva Las Vegas – Elvis Presley

Elvis Presley nam dit nummer op als titelsong voor de gelijknamige film, waarin hij zelf een rol speelde. De song beschrijft het bruisende leven in de gokhoofdstad, waar altijd iets te beleven valt, en is zo uitgegroeid tot het lijflied van Las Vegas. In de film vertolkt Presley een autocoureur die als kelner werkt in een hotel in Las Vegas om zijn schulden af te betalen en dit nummer brengt tijdens een talentenshow. In het echte leven trad Elvis daarna nog ontelbare keren op in Las Vegas, waar dit nummer steevast tot zijn repertoire behoorde. Elvis trouwde in 1967 ook in Las Vegas. Vandaag kun je nog steeds een huwelijk laten inzegenen in de Graceland Wedding Chapel met een Elvis-imitator als getuige. Klein detail, Elvis is niet in die kapel getrouwd. Hij is er wel komen kijken, maar koos uiteindelijk voor een andere locatie.

Vienna – Ultravox

Nee, de bandleden van Ultravox waren niet verliefd op de Oostenrijkse hoofdstad. Voor hun filmische muziek waren ze echter op zoek naar een setting die paste bij wat ze wilden vertellen: het verhaal van een korte liefdesromance in een majestueuze stad met een ietwat donker kantje. Volgens Ultravox paste het Wenen van 1980 in dat plaatje, een stad die elegantie uitstraalde, maar toch baadde in een soort van vergane glorie. Aanvankelijk werd verkondigd dat zanger Midge Ure zich had laten inspireren door de film ‘The Third Man’, die zich afspeelt in Wenen, alsook door de kunst van Gustav Klimt, die werd geboren in Wenen. Dat bleek niet te kloppen. Jaren later gaf de zanger toe dat journalisten die link zagen en hij die simpelweg bevestigde, omdat die verwijzingen hem wel cool leken. Grappig detail, de muziekclip werd voor het grootste deel opgenomen in Londen. Er zijn slechts een paar vluchtige scenes die in Wenen zelf werden gedraaid.

One Night in Bangkok – Murray Head

‘One Night in Bangkok’ komt uit de musical ‘Chess’, waarin een Amerikaanse schaakmeester het opneemt tegen zijn Russische evenknie. In dit nummer speelt de schaakmatch zich af in de Thaise hoofdstad. Er worden ook parallellen getrokken tussen een partijtje schaak en het leven in Bangkok. Je moet er op je hoede zijn, zodat de schoonheid je niet blind maakt voor verleiding en bedrog. Hoewel het refrein de schoonheid van Bangkok in de schijnwerpers zet, is de rest van de tekst niet altijd even flatterend. Zo wordt de Chao Phraya River omschreven als een modderige, oude stroom, de bezienswaardigheden saaier dan een potje schaak en de stad als veel te druk, stinkend en vervuild. Daar konden ze in Thailand niet echt om lachen en dus werd het nummer door de staatsomroep van de radio gebannen. Liedjes over steden worden dus niet altijd met open armen ontvangen door de gaststad.

Il Est Cinq Heures, Paris s’Éveille – Jacques Dutronc

Als stad van de liefde werd Parijs al vele male bezongen, maar het meest iconische nummer is ‘Il Est Cinq Heures, Paris s’Éveille’. Het nummer werd losjes gebaseerd op een Frans volkslied uit 1802 waarin het toenmalige leven in Parijs in de ochtend werd beschreven. Jacques Dutronc paste de tekst aan naar hoe het er in 1968 aan toe ging. Daarbij wilde hij het niet hebben over de clichés – denk Fransen met een baret en stokbrood onder de arm – dus had hij het over de travestieten en prostituees. De typische dwarsfluit is trouwens een toevalstreffer. Dutronc wilde eerst een zigeunergitaar toevoegen, maar dat bleek niet te werken. Toevallig was er een fluitspeler in het gebouw waar de opnames gebeurden. Die werd erbij gehaald en gevraagd om iets te improviseren. Wat hij toen speelde, belandde meteen op de plaat. Jacques Dutronc houdt trouwens niet meer van het moderne Parijs en woont tegenwoordig in Corsica.