oude auto autokerkhofFoto: Alain General

De naweeën van het dieselschandaal, striktere LEZ-normen en de hervorming van de autofiscaliteit dwingen steeds meer bestuurders naar een nieuwe auto. Maar waar gaat hun oude auto naartoe?

De redenen om een nieuwe auto te kopen, zijn legio. De één mag de lage-emissiezone niet meer binnen met zijn oude diesel, terwijl de ander meer heil ziet in een schone benzine of zelfs een hybridevoertuig dat fiscaal interessanter is. Parallel daarmee opereert de leasemarkt die bedrijfswagens al na vier jaar uit het verkeer haalt, met nog meer occasies tot gevolg. Het merendeel van die tweedehandswagens wordt doorverkocht en opnieuw ingeschreven in België, terwijl een ander deel geëxporteerd of zelfs gerecycleerd wordt. Logisch gevolg: er bestaat geen eenduidig antwoord op de vraag ‘Wat gebeurt er met mijn oude auto?’, al maakt dat de wegen die tweedehandswagens kunnen volgen er niet minder interessant op.

Het klassieke stramien

Als privépersoon heb je eigenlijk maar twee opties. Of je verkoopt je oude auto zelf aan een andere particulier, of je laat hem over aan de garage. In het eerste geval moet je wel zorgen voor de keuring voor verkoop, die samen met de verplichte CarPass moet bewijzen dat je wagen in goede orde verkeert en doorverkocht mag worden. Het is een piste die best wat inzet vraagt – mede omdat je een advertentie moet maken en publiceren – maar ze levert doorgaans wel meer op dan de tweede optie. Een garagist die jouw wagen overneemt om door te verkopen, zal eventuele gebreken moeten verhelpen alvorens de wagen met garantie aan te bieden. Gezien dat proces altijd een financieel risico inhoudt voor de concessie, speelt dat in de prijsbepaling bij overname.

Export van een oude auto

Zo ver, zo duidelijk – maar dan vertroebelt het plaatje een beetje. Het is namelijk lang niet zeker dat je ex-wagen effectief in de tweedehandsselectie van de dealer belandt. Misschien verdeelt hij het merk in kwestie niet of doet hij gewoon niet in occasies, waardoor er een derde partij aan te pas komt. Dat zijn doorgaans opkopers die contacten onderhouden met verschillende garages en auto’s afnemen die bij ons niet (meer) populair zijn maar elders (nog) wel. Het gros van die wagens gaat naar Oost-Europa, zeker als het diesels betreft, terwijl een goed deel nog steeds naar Afrika wordt verscheept. Dat zijn evenwel niet meer de wrakken van weleer, omdat de douaneheffingen op jongere auto’s beduidend gunstiger zijn geworden. Toch geven Afrikaanse opkopers nog steeds de voorkeur aan Japanse auto’s, liefst met benzinemotoren omdat diesel er vaak van ondermaatse kwaliteit is.

Het gros van de exportwagens gaat naar Oost-Europa, zeker als het diesels betreft, terwijl een goed deel nog steeds naar Afrika wordt verscheept.

Leasewagens

Bij bedrijfswagens ligt de zaak nog anders. Dergelijke auto’s worden doorgaans voor vier à vijf jaar geleaset, waarna ze eveneens geëxporteerd worden of – en dat is nieuwer – opnieuw in het officiële dealernet belanden. De meeste importeurs hebben tegenwoordig immers een tweedehandsselectie met gecertificeerde auto’s die zelden meer dan 150.000 kilometer hebben gereden en maximaal vijf à zes jaar oud zijn. Leasemaatschappijen doen iets gelijkaardigs door ex-bedrijfswagens ook in België door te verkopen of – en dat is ook nieuw – klaar te stomen voor een tweede leasetermijn aan interessantere tarieven. We weten immers allemaal dat een auto die correct onderhouden is bij een erkende dealer niet versleten is na vier jaar, maar er gemakkelijk nog eens zo lang tegenaan kan.

Hybrides en EV’s

Toch is er nog een andere reden waarom tweedehandsauto’s steeds langer in België blijven, en dat is de complexiteit van de technologie. Dat ze in Afrika liever geen modellen met veel elektronica willen, is alom bekend. Maar hetzelfde geldt ondertussen ook voor de export naar andere EU-landen. Door betere zuiveringssystemen, milde of doorgedreven hybride set-ups en slimme veiligheidsfeatures worden auto’s almaar duurder, wat moeilijker verkoopt in Oost-Europa. Tegelijkertijd hebben de Belgische concessies er alle belang bij om auto’s langer in hun eigen circuit te houden, bijvoorbeeld door gecertificeerde occasies aan te bieden en daar eveneens onderhoudscontracten op te voorzien. Met een nieuwe wagen moet je immers maar om de 30.000 kilometer naar de garage, waardoor het oude verdienmodel onder druk komt te staan. En dan zijn er natuurlijk nog de elektrische wagens, die op remmen en banden na haast geen periodiek onderhoud nodig hebben en al helemaal te complex zijn voor de klassieke export.

Recyclage

Door al het voorgaande is de gemiddelde leeftijd van auto’s in België gestegen van 13,7 jaar in 2005 naar 16,4 jaar in 2019. Worden ze daarna niet geëxporteerd naar Afrika, zoals jaarlijks toch nog met 350.000 voertuigen gebeurt die tussen de 15 en 25 jaar oud zijn, dan worden ze in gespecialiseerde centra ontmanteld en gerecycleerd onder toezicht van Febelauto. Het streefdoel is dat minimaal 95% van het gewicht van alle ingezamelde voertuigen hergebruikt, gerecycleerd of energetisch gevaloriseerd wordt. België doet met 97,3% nu al beter, waardoor het oude beeld van een geperste carrosserie met alles erop en eraan wel degelijk tot het verleden behoort.

Tip

Op zoek naar een andere auto? Bij VAB-Tweedehandswagens selecteren we alleen de beste wagens voor onze klanten. Bekijk ons aanbod of kom gerust eens langs in onze toonzaal. Geen zin om je auto particulier te verkopen? VAB-Tweedehandswagens heeft ook interessante overnameformules.

Vorig artikel#DuitslandDichtbij
Volgend artikelDoe de verkeerstest!