Hoewel hij geen boer is, heeft Guido toch een tiental tractoren in zijn bezit. Een John Deere uit 1936 is één van zijn pronkstukken.
Van vader op zoon
“Mijn vader deed verkoop en onderhoud van landbouwmachines. Zodra ik een moersleutel kon vasthouden, hielp ik mee in de zaak. Ik heb dan geen boerenbloed, maar ben wel groot geworden tussen de tractoren. Mijn vader is indertijd begonnen met deze verzameling. Er reed eens een handelaar in oud ijzer langs met een oude tractor op zijn lader. Mijn vader sprong vervolgens in de auto, reed de handelaar achterna en heeft die tractor heel impulsief gekocht. Daarna is de verzameling beetje bij beetje gegroeid.”
Hij haalt bijna 30 km/u, maar dat is levensgevaarlijk.
Te laat om te ruilen
“Deze John Deere moest ik repareren voor een klant, maar toen de eigenaar hem van de hand wilde doen, heb ik hem overgekocht. Het was niet mijn bedoeling om hem te houden, want ik had een Belgische tractor op het oog die ik graag wilde ruilen tegen deze John Deere. Die tractor bleek intussen al verkocht, waardoor ik deze maar heb bijgehouden. Daar heb ik echter nog geen seconde spijt van gehad.”
Simpele mechaniek
“Nog oudere tractoren moest je eerst opwarmen met een vlam onder de gloeikop. Deze is nog relatief modern en moet je aandraaien, want hij heeft geen sleutel met een starter. De mechaniek is erg simpel. Je ziet de stuurstang bijvoorbeeld naar de wielen lopen. Het is een benzine, maar kan ook op petroleum rijden zodra hij warm gelopen is. Petroleum was goedkoper dan benzine, dus werden ze zodanig gemaakt dat ze op beide types brandstof konden rijden. Hij haalt bijna dertig kilometer per uur, maar dat is levensgevaarlijk. Als je in een bocht iets te hard aan je stuur draait, dan valt hij om. Ermee rijden geeft wel een adrenalinekick. Je rijdt echt met een machine.”
Geen ijzeren wielen meer
“Deze is van de eerste reeks die geleverd werd met rubberen banden. Daarvoor waren het nog ijzeren wielen met pinnen voor een goede grip in het veld. Moesten ze de baan op, dan werd er een ring over het wiel geschoven, zodat het oppervlak weer egaal was. Dat reed toch íets comfortabeler op de weg.”
