Getest: Peugeot 208

Een vijfdeurs met een pittig uiterlijk, goede proporties en leuke details. De tweede generatie van de Peugeot 208 is een feit.

Een tik groter

De nieuwe Peugeot 208 werd negen centimeter groter, maar achterin blijven de zitruimte en deuropeningen klein. De koffer daarentegen is wel gegroeid tot 311 liter. Om zich onderscheiden blijft Peugeot trouw aan zijn i-Cockpit met een hoog geplaatste tellerpartij in combinatie met een laag gemonteerd en afgevlakt stuurwiel. Origineel, maar beperkt wat betreft de instelmogelijkheden. Vanaf het derde uitrustingsniveau Allure is de tellerpartij digitaal en zelfs driedimensioneel. Zeer hightech, maar niet per se duidelijker dan de klassieke wijzerplaten. Het interieur is voortreffelijk afgewerkt en aangekleed.

Wat nog het meest indruk maakt, is de absorberende maar gecontroleerde ophanging.

Peugeot 208 scoort met voorbeeldig rijgedrag

De Peugeot 208 gaf tijdens het rijden een bijzonder goede indruk. Parasitaire geluiden zijn er niet en ook het motorlawaai wordt goed onderdrukt. Wat nog het meest indruk maakt, is de ophanging. Die is bijzonder absorberend, maar reageert tegelijk goed gecontroleerd.

Binnenkort ook elektrisch

Bij de motoren ligt het accent op de benzines, telkens met een 1.2-liter driecilinder. De reeks begint met de atmosferische versie, die zich ondanks zijn eerder beperkt vermogen van 75 pk goed uit de slag weet te trekken. Zijn manuele vijfbak heeft echter een lange en niet zo precieze schakelweg. Bijzonder homogeen is de turboversie met 100 pk die met een preciezere manuele zesbak of uitstekende achttrapsautomaat wordt geleverd. Die automaat is overigens standaard op de krachtigste uitvoering met 130 pk. Er is nog één diesel, een 1.5-liter met 100 pk en zes overbrengingen. Er volgt binnenkort nog een volledig elektrische versie, en dat is een primeur voor Peugeot.