Sofie RothNatuurlijk kun je ook in de winter kamperen. Dat bewijst Tim van We Are Outsiders met zijn Simply Snow-weekends. De formule is simpel: je verwarmt je met een stevige wandeling en nieuwe kameraden rond het vuur. Op naar de Hoge Venen!
Het is nog donker wanneer we oostwaarts rijden, de opkomende zon tegemoet. De Oostkantons verwelkomen ons met een paars-roze luchtspektakel, als waren er rode bietjes door de wolken gehusseld. Het is zaterdagochtend, midden januari. Om 9 uur arriveren we aan het basecamp van We Are Outsiders, aan de zuidrand van natuurpark Hoge Venen-Eifel. Sommigen hebben hun tentje gisteravond al opgezet en warmen zich met een kop koffie aan de laatste uitspattingen van het kampvuur. Anderen hebben een plekje gehuurd in één van de tipi’s. De lucht kleurt ondertussen grauwgrijs. En helaas niet van de sneeuw waar Tim zo op gehoopt had. Daar is hij duidelijk niet goed van, en dus besluiten we om het S-woord niet meer te gebruiken. Niettemin belooft het een prachtig weekend te worden. De laatste bananen, energierepen en thermosflessen worden verdeeld over de dagrugzakken. Ik breng nog vlug een bezoekje aan de Zweedse wc – zo eentje waar je achteraf houtzaagsel in gooit – met alleen maar een veld en naaldbomen in het vizier. Zo’n uitzicht had ik nog nooit vanuit het kleinste kamertje.
20 kilometer in de kuiten
“Ik heb een wandeling van zo’n twintig kilometer uitgestippeld”, steekt Tim van wal. Toch pauzeert hij even, alsof hij enige reactie van ongeloof verwacht. Maar iedereen lijkt die afstand wel te zien zitten. En dus zetten we er maar meteen de pas in om honderd meter verder ons eerste stroompje over te klauteren. In afwezigheid van de gehoopte sneeuw (ik heb niks gezegd!) vormt water dan maar de rode draad van onze hike door de Hoge Venen. We volgen gezwind de rivier met de stroom mee, afdalend over bruggetjes, al dan niet gebouwd uit enkele boomstammen, om aan de tweede vertakking stroomopwaarts te gaan. Het gaat verder langs kronkelige paadjes naast het water en verlaten skipistes, door dennenbossen en moerassige venen, en zelfs voorbij onontdekte watervallen. Of hoe één regio zoveel verschillende decors op het podium kan schuiven.
Eenmaal ’s lands hoogste punt overgestoken, leidt een vlonderpad ons door moerasgebied tot aan een heuvelrichel met een uitzonderlijk mooi panorama.
Wanneer we noordwaarts richting Signal de Botrange klimmen, duikt rechts aan de horizon de brouwerij van Belgium Peak Beer op. “Het hoogst gebrouwen bier van ons land”, weet kenner Tim. “Echt een toffe plek!” Bij wijze van bevestiging komt de zon even piepen boven de weidse vlakte. Meteen ook het moment om een handvol noten of ander powerfood binnen te spelen. De lunchpauze is nog niet meteen in zicht. Eenmaal ’s lands hoogste punt overgestoken, leidt een vlonderpad ons door moerasgebied tot aan een heuvelrichel met een uitzonderlijk mooi panorama. Na 12 kilometer is het dan eindelijk tijd om de brooddozen te plunderen. Toch blijkt het tijdens de lunchpauze vooral een kwestie van niet te lang te blijven zitten, wil je niet onderkoeld geraken en stijve spieren oplopen. Gelukkig tovert Tim nog warme koffie en thee uit zijn rugzak. Een godsgeschenk! De laatste kilometers wacht ons nog meer bewondering, nog meer schoonheid.
Open fire cooked dinner
Met 20 kilometer in de kuiten schuiven we onze modderige stapschoenen gelukzalig onder tafel. De dampende wortelsoep komt als geroepen, met een kruidige focaccia uit het vuistje. Aan de dis worden ons twee soorten ragout (ook een vegetarische variant), aardappelpuree, gegrilde wintergroenten en warme appeltaart voorgeschoteld. Net wat een mens nodig heeft na een dag in de bossen. De avond valt prompt en het vuur knettert. De cirkel is rond en de vergenoegdheid groot.
Waarom naar de Hoge Venen met We Are Outsiders?
- De wandelingen zijn uniek en worden uitgestippeld door Tim himself, die de Hoge Venen kent als zijn broekzak. Naast de lange hike op zaterdag staat er zondag nog een optionele kortere wandeling op het programma.
- Op zaterdagavond wordt er een heerlijk avondmaal bereid op het open vuur. ’s Morgens haalt de geur van spek en ei je vast sneller uit je slaapzak om je klaar te stomen met een uitgebreid ontbijtbuffet.
- ’s Avonds wordt er verbroederd rond het kampvuur. Het uitgelezen moment om je mede-kampeerders nog beter te leren kennen, maar ook om even tot rust te komen. Tim nodigt immers graag een muzikant uit aan het vuur. Wij stonden versteld van de rauwe stem van Thomas Oosterlinck, a.k.a. Amongster. Voor sfeer en gezelligheid, een welverdiende 10!
- We Are Outsiders organiseert 2 weekends per seizoen. Is de winter je toch wat te koud? Dan ga je gewoon mee in de lente, zomer of herfst.
- Meer info: weareoutsiders.be/wao
