6 stops op de ultieme roadtrip door Noord-Kroatië

Wat zou het zonde zijn om in Kroatië op slechts één plek te blijven. Op roadtrip dan maar, door het groene heuvelland, dat zich als een donzig lappendeken neervlijt tussen hartendieven als Zadar, Rijeka, Opatija en Rovinj. En route!

1. Zadar

Als middelpunt van de Kroatische kust werpt het levendige Zadar zich op als de ideale start voor een rondreis door Kroatië. Hoewel de stad werd gebombardeerd tijdens de Tweede Wereldoorlog, staat er best nog wat uit de Oudheid recht, soms zelfs ietwat verborgen. De restanten van een Romeins kerkje in een niet bepaald aantrekkelijk café op het Plein van de Mensen, de gouden kist in de Sint Simonskerk met ‘s mans restanten en de pilaar buiten als overblijfsel van het Romeinse forum dat na een aardbeving in de 6de eeuw ten onder ging. Het Herdenkingspark is vandaag een gezellig toefje groen, maar was vroeger een militaire structuur met geheime gangen en meteen ook het einde van de stad. Toch houdt Zadar ook wel van een tikje moderne kunst. Op het uiterste puntje van het schiereiland halen de twee interactieve kunstwerken ‘Het Zeeorgel’ en ‘De Groet aan de Zon’ het beste uit de golven en de zon. Een bijzondere plek om de dag af te sluiten!

2. Nationaal Park Plitvicemeren

Achter het Velebitgebergte, een uitloper van de Alpen, wachten de wereldberoemde Plitvicemeren en watervallen, het hoogtepunt van menig toerist in Kroatië. Sinds 1979 wordt het nationaal park beschermd door Unesco, en het wordt meteen duidelijk waarom. Tussen de dichte bossen vormen 16 meren en 90 (!) watervallen zo’n wonderbaarlijk spektakel dat je er het liefst de hele dag naar zou willen staren. Helaas zul je niet de enige zijn. Het park hanteert sinds kort een gelimiteerd aantal bezoekers per uur. Op voorhand een toegangsticketje scoren is dan ook geen overbodige luxe. Maar je krijgt er heel wat natuurschoon voor terug. Een kronkelende vlonder brengt je over het oh zo heldere water tot aan de grootste waterval van Plitvice. Er lopen vier wandelroutes door het nationaal park, van 3,5 tot 18,3 kilometer. Voor wie de kortste route koos, stopt het hier. Anderen lopen verder langs enkele kleinere meren met een licht niveauverschil, telkens afgescheiden door een miniwaterval. Aan de oever van het grootste meer wacht een ruime fluisterboot om je naar de overkant te varen.

3. Rijeka, culturele hoofdstad van Europa 2020

Een goede honderd kilometer noordoostwaarts kom je opnieuw aan de Adriatische Zee. Het ooit zo industriële en rijke Rijeka trekt vandaag eerder de cultuurkaart. Als culturele hoofdstad van Europa 2020 stoomt de havenstad zich klaar voor een jaar vol festivals, evenementen en tentoonstellingen. En als er één ding is waar de inwoners van Rijeka van houden, dan is het plezier maken, en meer bepaald carnaval. Het is hun vijfde seizoen, en dat duurt acht weken. Maar ook buiten die acht weken van dansfeesten en parades biedt het oude centrum voldoende vertier. Kleine boetieks doen je al snel naar je portemonnee grijpen en de gastronomie stijgt almaar in aanzien. Wist je trouwens dat het plaatselijke Maritiem Museum beschikt over één van ‘s werelds vijf resterende reddingsvesten van de Titanic? De jonge Josip Car uit Rijeka werkte als kelner op de Carpathia, het schip dat als één van de eerste ter plaatse was om hulp te bieden. Eén reddingsvest nam hij mee naar huis als souvenir. De Rijekanen zijn een volk van schippers, zoveel is duidelijk. Voor de vangst kun je vanaf 7 uur ‘s ochtends terecht in de overdekte versmarkt.

4. Opatija

In Opatija zat duidelijk het grote geld. Eind 19de eeuw bouwde het Oostenrijks-Hongaarse Rijk een toeristisch oord uit waar hun vrienden uit andere monarchieën en de betere kringen konden verblijven. Door het microklimaat en de zee- en berglucht transformeerde Opatija in een gezondheidsbestemming. Ook vandaag nog bezorgen de vele spa’s en thalasso’s je die extra gelukzaligheid. De rechtstreekse treinverbinding vanuit Wenen bracht naast toeristen ook Oostenrijkse lekkernijen naar deze badstad. Het verklaart eveneens waarom Opatija qua look en feel niet te vergelijken is met de meer Slavische steden in het zuiden van Kroatië en de Italiaans aandoende plaatsen in het noorden. De rood-gele herenhuizen en paleizen werden omgetoverd tot hotels en boetieks. Wenen in het klein, maar dan met palmbomen in de straten en een zeeboulevard moeilijk te evenaren. Sla je niet spontaan aan het wellnessen, dan struin je vast door de winkelstraat of zit je aan de Sachertorte. Wat lijkt het leven mooi in Opatija.

5. Wine & Heritage Hotel Roxanich

In het binnenland duikt Motovun op aan de top van een heuvel. Eromheen een zweem van onbereikbaarheid, als was het voor de happy few. Op de flank opende na een knap staaltje renovatiewerk zopas het Wine & Heritage Hotel Roxanich in een stenen Oostenrijks-Hongaars bouwsel uit 1902. Blend daarbij het aangebouwde restaurant in glas en rode beton, en die groene luikjes komen meteen een stuk stoerder naar buiten. Toch wacht de echte verrassing pas in de hotelkamer zelf. Daar staat een wat wel een opblaasbaar stapelbed lijkt, dat nog eens extra wordt geaccentueerd door een druk, donker rozenbehang. Misschien niet meteen de stijl die je voor je eigen interieur zou kiezen, maar dit hotel belandt vast zelfs na enkele jaren niet in de vergeethoek van je brein. Naast unieke inrichtingen specialiseert de familie Roxanich zich ook al een jaar of twintig in natuurlijke wijnen, en het is niet zomaar dat ze dat rond Motovun doet. Dit is één van de beste wijngebieden in deze regio. Er zijn beslist slechtere plekken om met een glaasje wit naar de zonsondergang te koekeloeren.

6. Rovinj

In Rovinj geen Griekse of Romeinse structuren. Zo klein en chaotisch het stratenplan is, zo groot is de charme van dit kuststadje. En uiteindelijk leiden al die middeleeuwse kronkelstraatjes toch naar de kerk op de top. Rovinj was vroeger zo dichtbevolkt dat in elk huisje een familie per verdieping woonde. Hier en daar wijzen de veelvuldige schoorstenen per gevel nog op dat verleden. Vandaag is het een plek om je hart aan te verliezen. Eenmaal die kuitenbijters van een kasseiwegjes overwonnen, aanschouw je de 1200 jaar oude sarcofaag van Sint Eufemia, een Romeinse martelares wiens stenen kist hier op mysterieuze wijze aanspoelde en wiens linkerarm zich nog in Venetië zou bevinden. God mag weten hoe dat gebeurd is. Dat Rovinj zo Venetiaans aandoet, is geen toeval. Het behoorde meer dan een halve eeuw tot Venetië. Je kunt hier gerust je beste Italiaans bovenhalen. Bijvoorbeeld in restaurant en wijnbar La Puntulina, met verse vis op het bord, wit in het glas en rotspartijen naast azuurblauw op het netvlies gebrand.