Getest: Ford Ka+

Het nieuwe kleintje van Ford heet voortaan Ka+. De ‘+’ komt er bij omdat Ford met z’n Fiesta wat hogerop wil en dus promoveert de Ka.

Design

Was de oorspronkelijke Ka nog een compacte driedeurs, dan is zijn opvolger een ruimere budgetauto die enkel als vijfdeurs bestaat en het moet opnemen tegen bijvoorbeeld de Dacia Sandero en Skoda Fabia. Het gebruik van beproefde onderdelen en het weren van technologische hoogstandjes zorgen voor een scherpe prijs. Over het uitzicht van de auto ben je alvast snel uitgepraat. Echt inspirerend is dat namelijk niet. De eerste generatie van de Ka was door z’n design nog voer voor verhitte discussies en de tweede generatie had ook nog wel iets vinnigs. Nu de ‘+’ er bij komt stond het design blijkbaar redelijk laag op het verlanglijstje.

Motoren

Diesels zijn er niet en in de catalogus prijken slechts twee uitvoeringen: telkens een 1.2-liter benzine met 70 of 85 pk. Wij reden met de krachtigste versie. Deze viercilinder wordt automatisch gekoppeld aan een manuele vijfbak. Ford koos voor een lange eindoverbrenging om het motortoerental en het verbruik te beperken eens je een kruissnelheid hebt bereikt. Keerzijde van het verhaal is dat de Ka+ vrij zwakke hernemingen ten beste geeft. Om er tijdens het versnellen vaart in te houden, moet je terugschakelen. Positief is dan weer de stille motor en de goed onderdrukte rijgeluiden.

Rijgedrag

Ford heeft ook zijn best gedaan om het rijgedrag aan te passen aan de Europese smaak. De auto is namelijk ontworpen op zo’n manier dat hij overal ter wereld verkocht kan worden. Voor elke markt wordt hij een tikje bijgestuurd aan de gewoonten en wegen van dat continent.  Zo werd de vering verlaagd, is de ophanging op verschillende plaatsen aangepast en werd de stuurinrichting aangepakt om een directer gevoel teweeg te brengen.

Tip

Meer weten over de geschiedenis van Ford? Klik dan hier.