Je ziet ze overal rijden, maar hebt ze hopelijk niet al te vaak nodig. Toch staan onze wegenwachters dag en nacht voor jou paraat. Wij kropen op de achterbank van Bert!
Het is een warme zondag in oktober wanneer ik me in Berts pechverhelpingswagen nestel. Weekendwerk hoort erbij voor wegenwachters, want ook op zondagen geven auto’s, motoren en fietsen de geest. Bert depanneert al acht jaar voor VAB. “Vroeger werkte ik in een garage als mecanicien, maar ik wilde niet meer tussen vier muren zitten. Als wegenwachter heb ik meer vrijheid en contact met de mensen, en dat is fijn”, vertelt hij. Of hij dan nooit vervelende pechvogels heeft? “Tuurlijk wel. Veel mensen hebben stress, moeten snel ergens zijn. En aangezien wij ook in de file staan, kan het soms langer duren dan we zelf zouden willen. Soms ontstaan er ook lastige situaties, op de pechstrook bijvoorbeeld, wanneer iemand plots nog iets uit de auto wil halen, terwijl die al op de oplegger staat. Op de pechstrook blijf je beter niet te lang staan en slepen we meteen. Bij de eerstvolgende afrit kunnen we dan in alle rust onderzoeken wat er mis is. Maar goed, dat zijn uitzonderingen. De meeste mensen zijn gewoon blij dat ze weer de baan op kunnen.” Elke wegenwachter heeft een computer in zijn voertuig. Komt er een nieuw pechgeval binnen, dan gaat er een alarmpje af. Zoals nu. Bert zet zich aan de kant van de weg om het binnenkomende dossier te bekijken. “Een elektrische fiets met een lekke band”, deelt Bert mee.
Noem een e-bike niet zomaar een fiets
Wanneer we VAB-lid Steven treffen, schiet Bert meteen in gang. Na wat sleutelwerk heeft Bert de band losgemaakt en gaat hij op zoek naar het lek. “VAB-wegenwachters krijgen twee keer per jaar een opleiding. Soms ter opfrissing, maar meestal leren we meer over nieuwe technieken. Of er wordt gefocust op een bepaald aspect, zoals toen we een paar jaar geleden de VAB-Fietsbijstand lanceerden. Een elektrische fiets is delicater dan een gewone, dus je moet goed weten hoe alles in mekaar zit”, weet Bert. Het lek is redelijk snel gevonden en Stevens fiets staat weer op post. Bert geeft in de computer aan dat het pechgeval is opgelost en dat hij vrij is voor een volgende klus.
Dag en nacht een nieuwe band
Niet veel later laat Berts computer weer van zich horen. Op naar Rupelmonde. Daar blijkt een lekke band roet in het eten te gooien van een verjaardagsfeestje. “We wilden net vertrekken toen ik zag dat m’n voorwiel helemaal plat staat”, laat Kathleen weten. Bert controleert de band en heeft meteen slecht nieuws. “Er zit een hele scheur in. Een gaatje van pakweg een spijker kan ik opvullen, maar een scheur valt niet te repareren.” Over naar het reservewiel? Dat blijkt niet aanwezig te zijn. Bert schudt twee oplossingen uit z’n mouw. “Ofwel sleep ik het voertuig naar de bandencentrale van jouw keuze, zodat je daar morgenvroeg een nieuwe band kunt laten plaatsen, of ik sleep de auto nu naar een steunpunt van VAB en plaats daar meteen zelf een nieuwe band. Dankzij die steunpunten kunnen we sinds kort dag en nacht een nieuwe band plaatsen. De meest courante exemplaren zijn er steeds in stock. Dat is vooral ’s avonds en tijdens het weekend handig, wanneer de bandencentrales gesloten zijn.” Kathleen ziet het feestje liever niet aan haar neus voorbij gaan en opteert voor de snelle service. Bert trekt de wagen op de oplegger en rijdt samen met Kathleen naar het steunpunt. Niet veel later is ze klaar om de verjaardag alsnog mee te vieren.
Liever nu dan morgen
Meteen rolt een volgend pechgeval binnen. Startprobleem in Hamme. De grijze bolide van Bart en Ariane heeft er geen zin meer in. “Dat is negen op de tien de batterij”, voorspelt Bert. Die diagnose blijkt te kloppen. Ik ben hier eerder al geweest. Toen hoopte ik dat ze nog te redden was door ze eens goed op te laden, maar het heeft niet mogen zijn. Er moet een nieuwe batterij in.” Ariane verkiest om er meteen een nieuw exemplaar in te laten plaatsen. “Anders moet ik morgen naar de garage en daar heb ik geen zin in.” Bert tovert een batterij uit zijn laadbak en niet veel later wekt hij Arianes auto weer tot leven. En zo heeft hij Oost-Vlaanderen vandaag een stukje mobieler gemaakt.
Wat gebeurt er nadat je de VAB-Alarmcentrale hebt gebeld?
Hoe komen die oproepen precies bij de wegenwachter terecht? Bert: “wie VAB contacteert, komt eerst terecht bij de VAB-Alarmcentrale. Zij vragen alle nodige informatie op, zodat wij weten welk probleem we mogen verwachten. Het dossier gaat vervolgens naar de dispatcher. Die weet welke wegenwachters beschikbaar zijn en ziet wie zich het dichtst bij het pechgeval bevindt. Sommige oproepen krijgen voorrang. Vorige week nog was de auto van een vrouw vergrendeld terwijl haar baby er nog in zat. Het was warm die dag, dus haast was nodig. Ik heb zelf een zoontje, dus ik kon me het gevoel van die vrouw helemaal voorstellen. Gelukkig was ik redelijk snel ter plaatse.”
Tip: volg jouw wegenwachter
Heb je jouw pechgeval doorgegeven aan de VAB-Alarmcentrale? Dan krijg je via sms een link waarmee je ziet hoe lang het nog exact zal duren voor de wegenwachter bij jou arriveert.
